Kolejnymi zagadnieniami refleksji synodalnej są: „Jak ukazać młodemu pokoleniu wartość Kościoła?’; oraz „Jakiego wsparcia w wychowaniu i przekazywaniu wiary dzieciom i młodzieży oczekują od Kościoła rodzice?”. 

Zagadnienia:

1. W jaki sposób ukazać młodemu pokoleniu wartość Kościoła?

Co mogą, powinni zrobić:

– Biskup/Instytucje diecezjalne.

– Parafia – Duszpasterze, świeccy.

– Rodzina.

2. Jakiego wsparcia w wychowaniu i przekazywaniu wiary dzieciom i młodzieży oczekują od Kościoła rodzice?

Co mogą, powinni zrobić:

– Biskup/Instytucje diecezjalne.

– Parafia – Duszpasterze, świeccy (wspólnota parafialna).

– Rodzina.

3. Propozycje, postulaty, uwagi – co jest dobrze, co źle?

Synod to sprawa wszystkich diecezjan. Swoje uwagi i propozycje można przesłać na adres kaeswuer@poczta.onet.pl

Do refleksji:

„Wydaje się, że aby trafnie na to pytanie odpowiedzieć (Czym jest wychowanie?), nie można pominąć dwóch fundamentalnych prawd: po pierwsze, że człowiek jest powołany do życia w prawdzie i miłości; po drugie, że każdy urzeczywistnia siebie przez bezinteresowny dar z siebie samego. Odnosi się to zarówno do tych, którzy wychowują, jak i do tych, którzy są wychowywani. Również i wychowanie jest procesem, w którym wzajemna komunia osób dochodzi do głosu w sposób szczególny. Wychowawca jest osobą, która «rodzi» w znaczeniu duchowym (…).

Wychowanie jest więc przede wszystkim obdarzaniem człowieczeństwem – obdarzaniem dwustronnym. Rodzice obdarzają swym dojrzałym człowieczeństwem nowo narodzonego człowieka, a ten z kolei obdarza ich całą nowością i świeżością człowieczeństwa, które z sobą przynosi na świat (…).

Bezpośrednimi wychowawcami w stosunku do swoich dzieci pozostają zawsze na pierwszym miejscu rodzice (…).

Wszyscy inni uczestnicy procesu wychowawczego działają poniekąd w imieniu rodziców, w oparciu o ich zgodę, a w pewnej mierze nawet ich zlecenie.

Jeżeli chodzi o udział Kościoła w procesie wychowawczym, (…) nie chodzi tylko o to, ażeby wychowanie religijno-moralne powierzać Kościołowi, ale żeby wspólnie z nim wychowywać (…).

W miłości znajduje oparcie i ostateczny sens cały proces wychowawczy jako dojrzały owoc miłości rodzicielskiej. Poprzez wszystkie trudy, wszystkie cierpienia i zawody, jakie idą w parze z wychowaniem człowieka, miłość wciąż zdaje wielki egzamin. Aby zdać ten egzamin, trzeba źródła duchowej mocy. To źródło znajduje się nieodmiennie w Tym, który «do końca […] umiłował»  (J 13,1).”

Św. Jan Paweł II, List do Rodzin, 1994

Są mądrością narodu, bogactwem, przechowują pamięć – tak Papież Franciszek określa rolę osób starszych.

W czasie spotkania z wolontariuszami Światowych Dni Młodzieży w Krakowie, Papież powierzył młodzieży zadanie, aby więcej rozmawiali z dziadkami. Franciszek często wspomina o osobach starszych. W Jego własnym życiu i na drodze wiary wielką rolę odegrała Babcia Rosa. Prezentujemy niektóre słowa Papieża na temat osób starszych.

„Jeśli chcecie być nadzieją przyszłości, musicie otrzymać pochodnię od babci i dziadka. Czy obiecujecie mi, że przygotowując Panamę będziecie więcej rozmawiać z dziadkami? [Tak!] A jeśli zaś dziadkowie poszli do nieba, będziecie rozmawiać ze starszymi? [Tak!] i ich będziecie pytać? Będziecie ich pytać? [Tak!] Pytajcie ich. Są mądrością narodu.”

(Spotkanie z wolontariuszami Światowych Dni Młodzieży w Krakowie, Tauron Arena Kraków, 31. Lipca 2016 r.)

Więcej „„Rozmawiajcie z waszymi dziadkami!””

Powiedziano mi, że wielu z Was rozumie język hiszpański. Dlatego więc będę mówił po hiszpańsku. Powiedziano mi także, że dzisiaj, tutaj, na tym placu, jest spora grupa nowożeńców i młodych małżonków. Kiedy spotykam kogoś kto ma się pobrać – młodego chłopaka, który się żeni, czy dziewczynę, która wychodzi za mąż- mówię: Ci to mają odwagę. Dlatego, że nie jest łatwo stworzyć rodzinę.  Nie jest łatwo zaangażować się na całe życie. Trzeba być odważnym. Gratuluję więc Wam, bo Wy tę odwagę macie.  Czasami pytają mnie: co zrobić, żeby rodzina zawsze zmierzała do przodu, pokonując wszelkie trudności.

Zachęcam Was, żebyście zawsze korzystali z trzech słów. Z trzech słów, które wyrażają trzy postawy. (O widzę, że podchodzą nowożeńcy…) Trzy słowa, które pomogą nam przeżyć życie małżeńskie. Bo w życiu małżeńskim pojawiają się trudności. Małżeństwo jest czymś tak pięknym, tak cudownym, że musimy o nie dbać, bo przecież jest ono na zawsze. Te trzy słowa to: pozwól, dziękuję i przepraszam.

Pozwól. Zawsze powinniśmy pytać współmałżonka- żona męża, czy mąż żony: co o tym myślisz? czy uważasz, że tak powinniśmy zrobić? Nigdy nie narzucać siłą. Pozwól…

Drugie słowo, to wdzięczność: ileż to razy mąż powinien powiedzieć żonie „dziękuję” i ileż to razy żona powinna mężowi powiedzieć „dziękuję”. Bądźcie sobie wzajemnie wdzięczni, bo to właśnie małżonkowie udzielają sobie nawzajem sakramentu małżeństwa, a ten sakramentalny związek opiera się na wdzięczności. Dziękuję…

Trzecie słowo, to przepraszam. To słowo bardzo trudno wypowiedzieć. W małżeństwie, czy to mąż, czy to żona, zawsze popełniają błędy. Umiejętność przyznania się do nich, przeprosiny i prośba o wybaczenie bardzo pomagają.

Są tutaj młode rodziny, nowożeńcy, wielu z Was jest w związkach małżeńskich, inni zamierzają się pobrać. Pamiętajcie o tych trzech słowach, które pomagają żyć w małżeństwie:

Powtórzmy je razem: POZWÓL, DZIĘKUJĘ I PRZEPRASZAM. Głośniej: POZWÓL, DZIĘKUJĘ I PRZEPRASZAM. Wszystko to jest bardzo piękne. Pięknie jest tak mówić, lecz w życiu małżeńskim zawsze są też problemy i kłótnie. To normalne i tak właśnie się dzieje, że małżonkowie kłócą się, podnoszą głos, ścierają się. A czasem nawet latają talerze. Ale nie przerażajcie się tym. Dam Wam radę: nie kładźcie się spać bez pogodzenia się. A wiecie czemu? Ponieważ zimna wojna następnego dnia staje się niebezpieczna.

A co mam zrobić, żeby się pogodzić?- mógłby zapytać ktoś z Was. Nie trzeba nic mówić- wystarczy gest. I tyle. I już jest zgoda. Gdzie jest miłość, jeden gest wszystko załatwia.

CZWARTEK 28.07.2016

Podaję ludziom naczynie z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Przez obraz ten udzielać będę wiele łask dla dusz, a przeto niech ma przystęp wszelka dusza do niego.

Z „Dzienniczka” św. s. Faustyny

WIELKI CZWARTEK

Pamiątka ustanowienia Najświętszego Sakramentu i Sakramentu Kapłaństwa.

Więcej „ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE”

Niedziela – 02.04.

Msze Święte z nauką dla wszystkich o 9.oo i o 11.oo.

Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym o 15.oo.

Nauka stanowa dla mężczyzn.

Więcej „REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE”

Więcej „NABOŻEŃSTWO PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA”